Hadisler, Kur’ân ve Sünnetin ayrılmaz parçaları ve sünneti söz, uygulama ve tasvip suretiyle taşıyan ön önemli kaynaktır. İslâm dinine mensup insanların, nerede yaşarsa yaşasınlar aynı düşünce ve davranış biçimlerini sürdürmeleri, Kur’ân ve Sünnet/hadisler arasındaki bu kopartılamaz ilişkiye uygun yaşıyor olmalarıyla ilgilidir. Ne var ki, İslâm dünyasına yönelik Batılı sömürgecilik faaliyetlerinin ve Avrupa aydınlanma hareketinin etkisiyle zamanla İslâm toplumlarında davranış farklılaşması ve kendi medeniyetinden kopuş süreci yaşandı. Bu süreçten itibaren Müslümanları Kitâb’ı olan, ancak, bir anlamda, peygamberi olmayan bir topluma dönüştürme çabaları baş gösterdi. Batı’nın dönüştürme amaçlı bu müdahalesi ‘öteki’ toplumları kaçınılmaz olarak Batı lehine bir kültürel dönüşüm sürecine tâbi kıldı.