Tarihî-coğrafi yöntemin genişlemesine ve özellikle de halk anlatılarının yapı çözümlemesine yönelişin ilk örneklerinden biri de Axel Olrik’in “Epik Yasaları”dır.

Tarihî Coğrafi Kuramın temsilcilerinden Axel Olrik “ Halk Anlatmalarının Epik Yasaları”nı yayınlamıştır. Kaarle Krohn’un öğrencisi Antti Aarne “Masalların Tip Kataloğu”nu, Aarne’nin öğrencisi Stith Thompson ise “Masal Tip Kataloğu”nun daha yeni ve geliştirilmiş şekli yanında, “Halk Edebiyatının Motif İndeksi (The Motif-Index of Folk Literature)” adlı eserini bu yöntemin uzantısı olarak yayınlamıştır (Ekici, 2010: 62). Mircea Eliade Mitlerin Özellikleri adlı kitabında mitlerin kutsal bir öyküyü anlattığını, en eski zamanda, başlangıçtaki masallara özgü zamanda olup bitmiş bir olayı anlattığını belirtmiştir. Julius Krohn erken yaşta ölünce yerine oğlu Kaarle Krohn (1863-1933) çalışmaları devam ettirmiştir. Kaarle Krohn, “Halk Bilimi Yöntemi” 1926 çıkmıştır.