Bu kusurdan yola çıkarak resimlerle hareketli görüntüler oluşturma çabaları 18. yüzyılın sonundan başlayarak 19. yüzyılın sonuna dek yani sinematografın keşfine kadar yapılan tüm keşiflerin dayanak noktası olmuştur. Alman mühendis Rudolph Thun bu keşifleri temellerinde yatan teknik ilkelere göre şöyle sınıflandırmıştır:

• ‘Evre resimleri’nin peşi sıra dizilerek hareketin yeniden üretimi,
• Bir çember üzerindeki küçük pencerelerin hızla döndürülmesiyle, durmaksızın hareket eden resimlerin elde edilmesi
• Hareketi oluşturan evre resimlerinin bir bütün olarak ya da kısmi aralıklarla birbiri ardına gelişi,
• Mercekler ve ayna aracılığıyla evre resimlerin optik düzenlenmesi,
• Uzun resim şeritleri,
• Hareketli resimlerin yansıtılması.