Piaget’ye göre, işlem öncesi dönem çocukları benmerkezcidir. Yani kendilerininkinden başka bir bakış açısı olduğunu anlayamazlar. Kendi görüşlerinin tek görüş olduğunu düşünür ve kendilerini dünyanın merkezinde görürler. Kendi bildikleri şeyleri herkesin bildiğini, gördüklerini herkesin gördüğünü düşünürler. Sütü seven bir çocuğun herkesin sütü sevdiğini düşünmesi ve telefonda konuşurken izlediği çizgi film hakkında telefondaki kişinin yorum yapmasını beklemesi benmerkezciliğe örnek olarak verilebilir. Yere düşmesinin nedeninin kaldırımın ona kızdığını düşünmesi ve yere düşürdüğü bebeğinden özür dilemesi ise bu dönemde görülen canlandırmacılık (animizm) ile ilgilidir.