Günümüzde çocuk hastanelerinde genellikle pediatrik sosyal destek programları adı altında hizmet sunulmaktadır. Bu destek programı kişilerin sorunlar karşısında çözüm üretebilmeleri için yardımcı olabilmek adına verilir.

Regresyon (gerileme), okul öncesi dönemde görülür.

20 Kasım 1989 yılında Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin kabul edilmesinden itibaren 20 Kasım, dünyanın her yerinde Çocuk Hakları Günü olarak kutlanmaya başlamıştır.

Doğru cevap E'dir. 

Çocuk 3-6 yaş aralığında gelişim özelliğinin gereği benmerkezcidir. 6-12 yaş aralığında zihinsel yeterliliğini ortaya koyabilir ve benmerkezcilikten kurtulur.

Sosyal izolasyon, kişinin kendini diğer tüm insanlardan aşağı ya da farklı görmesinin sonucu olarak toplumdan soyutlaması durumudur. Bu kişiler kendilerini bir gruba ait hissetmede güçlük çekerler, zorunluluklar haricinde kimseyle görüşmek istemezler.

Verilen ifadelerden I ve II numaralı olanlar doğrudur. Diğerleri yanlıştır.

Bebeklikten ergenliğe tüm çocukların ortak ihtiyacı güven duygusudur. Çocuğun yanında ayrılırken uyanık olması onu üzebilir ama terk edilme duygusu gelişmez. Uykudan uyanan çocuk anneyi ya da bakımını yapan kişiyi göremezse kaygılanır.

Çocuğun yatağına asılabilen renkli hareketli oyuncaklar 0-1 yaş grubunun oyuncak tercihleri arasında yer almaktadır.

Kooperatif oyunda çocuklar ortak bir amaca yönelik olarak birbirleriyle her türlü sosyal etkileşim içinde materyallerle oynarlar. Birbirleriyle aralarında rol paylaşımında bulunurlar.

Aile merkezli yaklaşımın anne-baba açısından yararları: Memnuniyeti artırır, uyumu kolaylaşır, yeni beceriler kazandırır, sağlıklı iletişim sağlar, stresi azaltır, güven duygusunu destekler, problem çözme becerileri kazandırır.

Çocukların bireysel farklılıklarına uygun olmalıdır.

Piaget’ye göre, işlem öncesi dönem çocukları benmerkezcidir. Yani kendilerininkinden başka bir bakış açısı olduğunu anlayamazlar. Kendi görüşlerinin tek görüş olduğunu düşünür ve kendilerini dünyanın merkezinde görürler. Kendi bildikleri şeyleri herkesin bildiğini, gördüklerini herkesin gördüğünü düşünürler. Sütü seven bir çocuğun herkesin sütü sevdiğini düşünmesi ve telefonda konuşurken izlediği çizgi film hakkında telefondaki kişinin yorum yapmasını beklemesi benmerkezciliğe örnek olarak verilebilir. Yere düşmesinin nedeninin kaldırımın ona kızdığını düşünmesi ve yere düşürdüğü bebeğinden özür dilemesi ise bu dönemde görülen canlandırmacılık (animizm) ile ilgilidir.

Çocuğu ameliyat olacak aileler çeşitli nedenlerle stres yaşayabilirler. Bu stres faktörleri şu şekilde sıralanabilir:
Çocuklarını vücut bütünlüğünün bozulacak olması
Çocukla etkin iletişim sağlanamaması
Çocuğun yoğun bakım ünitesinde bulunması
Ameliyat nedeniyle hastanede bulunulması
Bedensel hasara bağlı olarak ağrı, yetenek, duyu ve organ kaybı ya da ölümle sonuçlanma riski
Anne-baba rollerinde değişiklik olması
Ameliyat sonrası çocukta bedensel, duygusal veya davranışsal yönden meydana gelen değişimler.
Hastaneye hazırlık eğitim programların almaları çocuğu ameliyat olacak ailelerin stresini azaltıcı rol oynar.

"Aile Terapisi" yurt dışındaki hastanelerde yatakbaşı destekte kullanılan yaygın uygulamalardan biri değildir. Doğru cevap C'dir.

Diyabeti olmayan kişilerin açlık kan şekeri düzeyi 120 mg/dl, tokluk kan şekeri değeri 140 mg/dl’nin üstüne çıkmaz. Açlık ve tokluk kan şekeri bu değerlerin üzerinde olan kişilerde diyabetten söz edilebilir.

Ülkemizde 1994 yılında kurulan ilk Hastane Okulu Hacettepe Üniversitesi Çocuk Hastanesinde kurulmuştur. Doğru cevap E'dir. 

Premedikasyon: Halk arasında cesaret iğnesi olarak bilinen premedikasyon, ameliyat öncesi korku ve heyecanı gidermek için ilaçların uygun yolla hastaya verilmesidir.

Çocuğun gelişim düzeyi, hastalığın derecesi, şiddeti, tedavinin sekli, hastalığın yarattığı kalıcı etki ve sınırlamalar, hastalığın çocuk ve ailesi için taşıdığı anlam, hastalıkla ilgili düşünceler, çocuğun yaşı gibi etkenler çocukların hastalık karsısında gösterdikleri tepkileri değiştirmektedir. Ailedeki kardeş sayısı bu etkenlerden birisi değildir.

Çocukların etkin katılım gerçekleştirebilmeleri için onlara fırsat ve sorumluluk vermek ve desteklemek gerekir. Alderson ve Montgomery (1996) çocuğun katılımı konusunda dört aşamalı bir model geliştirmişlerdir. Bunlar: Bilgilendirilme, (Bir Görüşü) İfade Etme, (Bir Kararı) Etkileme, Asıl Karar Veri Olma’dır.