Hava hukukunda, özellikle hava kamu hukukunda, politik düşünceler önemli bir rol oynamaktadır. Bu da havacılığın devletin güvenliği ile ilgili olmasından kaynaklanmaktadır. Hava aracının en önemli özelliği hızıdır. Hava araçları dünyanın herhangi bir köşesini diğerine bağlar, uzak ülkeler ve kıtalar birbirine yaklaşır. Havacılık için kıtalar, sınırlar ve okyanuslar üzerinde tek dünya vardır. Havacılık devlet ülkeleri ile sınırlanamaz. Hava araçları hızlarıyla bir saat içinde birden fazla ülkenin hava sahasını asmaktadırlar. Geçilen her bir ülkenin kendi kanunları ve gelenekleri vardır. Yola çıkan bir hava aracının bu kadar kısa bir süre içinde birbirinden farklı hukuk kurallarıyla karşılaşması büyük zorluklar çıkaracak ve havacılığın gelişmesine engel olacaktır. Bunun dışında açık denizler ve hiçbir devletin hâkimiyeti altında olmayan bölgeler üzerindeki uçuşların da bir düzene bağlanmasına ihtiyaç duyulmaktadır. İste bu ihtiyaç ve zorunluluklar dolayısıyla devletler daha ilk günlerden beri hava hukukunu oluşturan kuralların birleştirilmesi yoluna gitmişler ve hava hukuku daha doğuşunda ulusal olmaktan çok uluslararası bir mahiyet ve özellik kazanmıştır. Hâkim olan görüşe göre, hava seferlerinde teknik ve ekonomik şartların özelliği ve havacılığın uluslararası olması nedeniyle yeni çözümler aramak ve sadece havacılık faaliyetlerini düzenlemeye yönelik özel ve ayrı bir hukuk düzeni yaratma zorunluluğu vardır. Havacılık faaliyetlerinin gerek gerçekleştiği yer (hava sahası) gerekse kullanılan araçlar (hava araçları) bakımından diğer seyrüsefer faaliyetlerine nazaran önemli birtakım özellikler içerdiği düşünülecek olursa bu faaliyetleri düzenlemek için özel ve yeni hükümlere ihtiyaç olduğu ortadadır. Ancak özel hükümlerin ihtiyaca cevap vermemesi durumunda genel hükümlerden yararlanılacaktır.