Buğdaygil Yeşil Yemleri
Buğdaygil yem bitkileri baklagillerle karşılaştırıldığında protein içeriği bakımından
daha düşük, buna karşın karbonhidratlarca daha zengindir. Protein içeriği hasat zamanı ve gelişme dönemine bağlı olarak kuru maddede %8-12 arasında değişir.
Mısır Hasılı: Mısır özellikle silaj yapmak ya da hasıl olarak yedirilmek amacıyla yetiştirilir. Diğer yeşil yemlere göre protein düzeyi düşük, şeker ve nişasta
düzeyi çok yüksektir. En uygun biçim zamanı geç süt olum dönemi ya da erken
hamur olum dönemidir. Karbonhidratlar nedeniyle çok lezzetli olduğundan hayvanlar iştahla tüketir. Özellikle et ve süt sığırlarının, uzun süre bıkmadan, iştahla yedikleri bir yemdir. Fazlası hayvanlarda ishale neden olduğu gibi, süt verimi
artsa bile yağ oranı düşer. Aynı zamanda tereyağını yumuşatarak niteliğini bozar.
Besi sığırında etin lezzeti üzerine olumlu etkisi vardır.
Darı Hasılı: Hızlı büyüyen, kurağa dayanıklı bir sıcak iklim tahılıdır. Bununla
birlikte sulu koşullarda verimleri arttığı gibi birden fazla biçim yapılabilir. Besin
maddeleri içeriği bakımından mısıra benzerler. Bol yapraklı olmaları ve fazla miktarda kolay çözünebilir karbonhidrat içermeleri nedeniyle (yaklaşık %12 sakkaroz
içerirler) lezzetli olmaları ve saplarının oldukça geç odunlaşması hayvanların severek yemelerini sağlar. Proteince yetersiz olduklarından baklagil yeşil yemleri ya
da protein ek yemleri ile birlikte yedirilmelidirler. Süt sığırları için besleme değeri
açısından mısır silajından sonra gelirler.
Tahıl Hasılları: Buğday, arpa, yulaf ve çavdar gibi tahıllar yeşil yem olarak
bazen tek başına ve bazen de fiğ, bezelye gibi tek yıllık baklagillerle karışık ekilerek yeşil yem, silaj ya da kuru ot üretiminde kullanılmaktadırlar. Kuru ot yapma
çağında protein düzeyleri düşük olduğu halde gelişme başlangıcında protein düzeyleri yüksektir. Buğday, çavdar ve yulaf başak veya salkımdan önceki dönemde
biçildiklerinde kuru maddede %12’den fazla ham protein içerirler. Buğday hasılında potasyum, kalsiyum ve fosforun çok fazla, sodyumun çok düşük olması ile
ham proteinin yüksekliği hayvanlarda zararlı etki yapabilir. Aşırı düzeyde buğday
hasılı tüketen hayvanlarda sinirlilik, kas krampları ve gebeliğin ileri dönemlerinde yavru atmalar görülebilir.
Sudan Otu: Kurağa dayanıklı sıcak iklim bitkisi olan sudan otu 1.5-2.0 m boylanabilen ve yılda 1-4 kez biçilebilen yüksek verimli bir bitkidir. Kuru maddede
%2-2.5 şeker içerdiğinden, sığırlar severek tüketirler. Kurağa dayanıklı olduğu için,
yaz döneminde kuraklık halinde süt inekleri için iyi bir yeşil yem kaynağıdır. Protein düzeyi düşük olduğundan yeşil yem ve silaj yapmak amacıyla Sudan otu genellikle baklagillerle karışık ekilir. Sapları geç kuruduğundan kuru ot eldesi zordur.