Hizmet ticaretinin önündeki engeller “yabancı sunucuların piyasaya girişine yönelik engeller ve Milli muameleyi etkileyen önlemler” şeklinde iki başlık altında özetlemektedir.

Yabancı firmaların piyasaya girişini ve faaliyetlerini kısıtlayan ya da yasaklayan engeller özellikle miktar kısıtlamalarıdır. Bunlar hangi tür hizmet biçimi olursa olsun yabancılarca sunulan hizmetlerin sağlanması üzerinde uygulanan kısmi veya tam yasaklamalar şeklinde olabilir. Yurt içi tüketim payı üzerindeki kota, ithalata yönelik kota, tüketicilerin hareketliliğine ilişkin olarak uygulanan kota (turist vizelerinde sayısal sınırlamalar gibi) ve hizmet üretiminde kullanılan girdilere uygulanan kotalar bu engellere verilen önemli örneklerdir. Hizmet ticareti açısından ithalatı ya da ihracatı kısıtlayıcı engellerin olduğu sektörlerden biri denizyolu taşımacılığında gemiye yükleme, özellikle de kabotaj ya kısmen ya da tamamen ulusal bayrak taşıyan firmalara ayrılmıştır. Yabancı bankalar durumunda da bazı hizmetlerin sunulmasına sınırlama getirilebilmektedir. Nedeni de hizmet sunan personelin hareketliliğine ve yerleşmesine getirilen kısıtlamalardır. Gerçek kişilerin hareketliliği konusundaki yasaklama ve sınırlamalar emek-yoğun hizmetler ile profesyonel hizmetlerde hâlâ önemli bir sorundur.

GATS kapsamında millî muameleyi etkileyen önlemler derken yerli işletmelere bazı ayrıcalıklar tanıyan politikalar anlaşılmaktadır. Dolayısıyla yerli hizmet sunucuları ile yabancı sunucular arasında ayrımcılık söz konusudur.

Millî muameleyi etkileyen politikaları ikiye ayırabiliriz: Birincisi yerli firmalara maliyet üstünlüğü sağlayan politikalardır. Örneğin, çoğu ülkede yerli hizmet sunucularına doğrudan sübvansiyon sağlanmaktadır. İkinci tür politikalar ise yurt içi piyasada bir hizmetin yabancı sunucularına maliyet artırıcı ya da rekabet gücünü azaltıcı dezavantajlara yol açan düzenlemeler getirilmesi şeklindedir. Hava yolu taşımacılığında havaalanı yer üstü hizmetlerinde yabancı firmalara daha yüksek vergi uygulanması bu duruma bir örnektir.