Yanıt Açıklaması: Ara Kararlar İlk derece mahkemesi hâkiminin, yargılamanın devamını sağlamak için verdiği ve davanın sona ermesi sonucunu doğurmayan kararlar, ara kararlardır. Hâkim, yargılamanın asıl amacı olan uyuşmazlığı esastan çözmek ve hüküm verebilmek için ara kararlara ihtiyaç duyacaktır. Ara kararlar genellikle usule ilişkin konularda karşımıza çıkmaktadır. Yetki ilk itirazı- nın reddi (HMK m. 19), tanıkların dinlenmek üzere daveti ve tanık adresinin bildirilmesi için kesin süre verilmesi (HMK m. 240); uzmanlık gerektiren bir konuda bilirkişiye baş- vurulması kararı (HMK m. 266 vd.); uyuşmazlık konusu taşınmazın görülmesi amacıyla keşfe karar verilmesi (HMK m. 288) gibi kararlar, usule ilişkin ara kararlara örnek olarak verilebilir. Yargılama sırasında sahteliği ileri sürülen adi senedin, yapılan inceleme sonucunda sahte olmadığına karar verilmesi (HMK m. 211) ve bunun üzerine yargılamaya devam edilmesi de ara karara örnek olarak verilebilir. Bundan başka, Yargıtayın temyiz incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesinin kararını bozması üzerine, dosya kendisine gönderilen mahkeme bozma kararına katılıyorsa “uyma kararı” verir (HUMK m. 429) ve uyma kararı ile davayı, bozma kapsamı çerçevesinde yeniden incelemeye alır. Uyma kararı da bir ara kararıdır ve özellikle vurgulamak gerekir ki bu kararla birlikte usuli kazanılmış hak doğar.