Dijital sıkıştırma teknolojilerinde, donanımların saklama kapasitelerinde, bilgi mimarisi ve yazılım sektöründe yaşanan dönüşümler, daha az zaman ve maliyet ile daha verimli bir biçimde içerik sunmaya olanak tanımaktadır. WWW’nin yaşamımıza ilk girdiği yıllarda en basit sayfaları yaratmak için bile HTML işaretleme dilini bilmek gerekiyordu. İlerleyen yıllarda yaşamımıza giren ve daha basit arayüzler sunan editörler, daha az kodlama ve iş gücü ile daha verimli üretime olanak sağlamıştır. Öte yandan içerik miktarı arttıkça editörler de yetersiz kalmaya başlamış, gerek bilgi güncelliğini gerekse bağlantıların işlerliğini sürekli olarak korumak günden güne zorlaşmıştır. İçerik yönetim sistemlerinin yaşamımıza girmesiyle birlikte durağan sayfalardan dinamik sayfalara geçiş kolaylaşmış, içerik yapılandırma ve sunum süreci her geçen yıl daha da otomatikleşmiş, teknik bilgisi olmayan bireylerin de sisteme kazandırdıkları içeriğin ortak bir format içerisinde sunumu kolaylaşmıştır. Böylece içerik üretimi için ayrı, sunum için ayrı emek verme ve teknik birikime sahip olma gereksinimi ortadan kalkmıştır. Bu bağlamda bilgi paylaşım ortamlarının yapısal tasarımı; organizasyon, etiketleme, arama ve ağ içi gezinti sistemlerinin birleşimi; bilgi ürünlerini ve deneyimleri kullanılabilirlik ve bulunabilirliği kolaylaştıracak şekilde örgütlemek için bilgi mimarisine ihtiyaç duyulmaktadır.