Serbest müstezat ve sone daha çok tercih edilmiştir.

Fecr-i Âtî şairlerinin soneyi severek kullanmaları İngiliz şairlerine duydukları hayranlık dolayısıyladır.

Fecr-i Âtî şairi bir duygulanma anını tasvir eder.

Fecr-i Âtî şiirinde daha önceki dönemlerden gelen bütün nazım biçimleri kullanılmıştır.

Müstezat, Serbest Müstezat haline getirilerek “nazm-ı serbest” olarak adlandırılmıştır.