Fecr-i Âtî şairleri tabiat varlıklarına kendi ruh hallerini izafe etmede çok usta ve ısrarlıdırlar.

Fecr-i Âtî şairi marazi, melankolik ve platonik, maddeden uzak beşerî aşkı terennüm eder.

Fecr-i Âtî şairinin en çok işlediği iki temadan biri aşk, diğeri tabiattır.

Fecr-i Âtî şairi ferdî olmayan konuları işler.

Bu topluluğun şiirinde mevsim ve vakit önemli bir yer tutar.