Sone İtalyan şiirinden Avrupa'ya yayılıp Edebiyat-ı Cedide ile Türk Edebiyatına girmiş dört bentlik nazım biçimidir. İlk iki bent dörder, son iki bent ise üçer mısradır. Kafiyelenişi abba abba ccd eed/edd/ede şeklindedir. Fakat her zaman bu kurallara uyulmamıştır. Diğer seçeneklerde ise Fecr-i Âtî'cilerin şiirlerinde severek kullandıkları kelime kadrosundan örnekler verilmiştir.