Esas olarak anlatıma katkıda bulunmayan ve kendiliğinden refleks olarak ortaya çıkan bu hareketlere ikincil jest ve mimik adı verilmektedir. Bunların çoğu toplumsal bir anlam taşımamaktadır. Çünkü bunları alıştığımız için hatta belirli bir nedeni olmadan yaparız. Elbette, belirli bir duyguyu daha yoğun yaşarken, kendimize özgü jest ve mimikler yapabiliriz. Hangi duygusal durumda olduğumuz önemlidir. Yalnız değilsek yanımızdakiler, bunlardan bizim hakkımızda düşünceye sahip olurlar. Bazen ikincil jestleri bilinçli olarak, sadece onlarla mesaj iletmek için kullanırız. Böyle durumlarda ikincil jest olmaktan çıkıp, esas jeste dönüşürler. Örneğin: istemediği halde eşi camı açmış olan biri hapşırdığında olabildiğince güçlü ve açık hapşırır. Burada hapşırık esas jesttir.