Yanıt Açıklaması: Bir reklam (ister afiş, ister film olsun), belli bir düzanlam şifresi taşır: Resimlerdeki görüntülerin tanınması, kullanılan konuşma dilinin anlaşılması gibi. Yananlam şifreleri ise, toplumda yaygın olan saygınlık, beğenilen kişilik, seçkin sayılma gibi, bilinen toplumsal değer ölçülerine dayanır. İyi bir ev kadını olmak için hangi deterjanı kullanmanız ya da çocuğunuzun saçını hangi şampuanla yıkamanız gerektiği doğrudan doğruya söylenmez de, o marka şampuanı ya da deterjanı kullanan temsili bir kişi gösterilir. Bu kişinin davranışları, giyimi, hali tavrı, toplumun ‘iyi ev kadını’ ya da ‘özenilen kişilik’ anlayışıyla örtüştürülür (Bu anlayışları bir bakıma da reklamlar oluşturur). Toplumdaki bireyler zaten bu değer ölçülerini bilmektedirler. Dolayısıyla reklamda açıkça söylenmeyen ama yarı gizli ima edilen “iyi bir ev kadını olmak istiyorsanız, yani ekranda gördüğünüz şu kadın gibi, şu markayı kullanmalısınız!” mesajını çözerler. Burada, reklamın yan anlamının şifresini toplumsal değer ölçülerinde aramak gerekir. Bir toplumda, seçkin kişilerin nasıl oldukları ve bunlara özenme, toplum psikolojisinin alanına girer. Örneğin çağdaşlık, 20 yy. toplumlarının önem verdiği bir kişilik ölçütüdür. Sıradan bir video aygıtını, teknolojinin gerektirdiğinin de ötesinde, uzaya fırlatılan uyduları çağrıştıracak bir üslupla tasarımlamak, o aygıta asıl kullanım işlevinin yanı sıra bir çağdaşlık, uzay çağına ait olma yananlamı katar. Bu aygıtı satın alan tüketici de, asıl kullanım işlevinin yanı sıra, bu yananlama da para ödeyerek, çağdaşlık niteliğini kendi kişiliğine katmış olur.