Bir devletin ve şehirlerin gelişmesi, iktisadi hayatın canlılığı, İbn-i Haldun'a göre belli bir süre içindir. Devletlerin ömrü ortalama olarak üç kuşak kadardır. İbn-i Haldun’a göre devletin harcamaları sadece fiyat artışları dolayısıyla artmıyor. Hanedanın ve bürokratların lüks mallara olan talebi de artış göstermektedir. Artan kamu harcamalarını karşılamak için ise vergi oranları artırılır. Yeni vergiler konur. Ancak vergi yüklerindeki bu artış iktisadi faaliyetleri daraltıcı etkide bulunmaktadır. Bunun sonucunda halk ve tüccarlar ağır vergilerden bunaldığı için çalışma hevesi sönüp, girişim şevki kaybolacaktır. Giderek ülkenin en dinamik kesimleri, tüccarları ve insanları ülkeyi terk etmeye başlarlar. Öte yandan üretimin düşmesi ve ticari faaliyetlerin azalması, vergi hasılatının azalmasına da yol açar. Böylece vergilerin artmasına karşın vergi hasılatı da düşmüş olur. İbn- Haldun bu analizi ile Laffer Eğrisini yaklaşık 600 yıl önce öngörmüştür.