1870’lerde birbirinden habersiz olarak Alman Carl Menger, İngiliz William Stanley Jevons ve Fransız Léon Walras isimli üç düşünür marjinal fayda kavramını geliştirmiş, bir malın değer veya fiyatının, tüketiciye sağladığı marjinal faydaya bağlı olduğunu ileri sürerek marjinal çözümlemeyi talep teorisine uygulamışlardır. Bu düşünürlerin iktisadi düşüncenin gelişimine olan katkısı genellikle marjinalizm olarak isimlendirilir. Bu üç düşünürün üçü de iktisat düşüncesine özgün ve devrimsel nitelikte katkıda bulunmuşlardır. Klasik iktisadın yaklaşık yüz yıllık etkinliğinden sonra aşağı yukarı aynı zamanda Avrupa’nın değişik ülkelerinde ortaya çıkan bu yeni iktisadi akım iktisadi düşüncede devrim niteliğinde bir değişimi ifade ettiği için daha sonra marjinalist devrim olarak da nitelendirilmiştir.