Hovland ve Weiss (1951) tarafından kaynağın güvenirliği ve haberleşmenin etkinliği üzerine yapılan çalışmada toplum üzerinde istenen değişimi yaratmak ideolojisine dayanan yeni bir araştırma ortaya konulmuştur. Bu çalışmanın sonucuna göre, bilginin öğrenilmesi ve unutulmasında kaynağın güvenirliğinin pek önemi olmayıp bireysel özellikler daha etkilidir. Bilginin kabul edilmesi ise kaynağın güvenirliği ve zaman arasındaki etkileşimle oluşmaktadır. Yakın zamanda güvenilir kaynağın sunduğu içerik daha güçlü bir şekilde kabul görürken zaman ilerledikçe güvenilmeyen kaynak tarafından sunulan içeriğin reddedilmesi azalmaktadır. Uyutucu etki adı verilen bu yaklaşımda zamanla kaynak unutulmakta ama bilgi hatırlanmaktadır. Böylece, güvenilen ve güvenilmeyen kaynağın sunduğu içeriğin kabul edilme oranı birbirine yaklaşmaktadır. Bu sonuçlar, savaş ortamında özellikle siyasal propaganda açısından çok önemli veriler sağlamış, halkın uzun dönemde düşman ve dost tarafın bilgilerini ayırt edemediği belirlenmiştir. Dolayısıyla "çamur at izi kalsın" ya da "ateş olmayan yerden duman çıkmaz" gibi güvenilir olmayan kaynaklar tarafından üretilmiş bilgiye insanları ikna etmeye çalışan propaganda amaçlı içeriklerin inandırıcılığının sağlanması kaynağın güvenilirliğinin göz ardı edilmesiyle ilişkili bulunabilir. Diğer seçeneklerdeki kavramlar ise konuyla tamamen uzak noktalara işaret etmektedir. Kitabımızın ilgili sayfaları okunduğunda diğer seçeneklerin de ilgili olduğu alan anlaşılabilir.