Ortaçağ boyunca egemen olan dinsel-dogmacı felsefe, tarihte uzun bir bilimsel duraklama dönemine neden olmuştur çünkü düşünme engellenmiştir. Ortaçağ felsefesinin son döneminde din ile felsefe, inanç ile akıl birbirinden ayrılmış ve bu durum Rönesans felsefesinin aklı önde tutan yaklaşımını getirmiştir.