İletişim sürecinde başarısızlığın nedenlerini bulmaya yönelen yaklaşım, “süreç” okulu olarak adlandırılır. İletişimi bir anlam üretimi ve paylaşımı olarak ele alan çalışmalar, iletişim sürecinin her bir öğesi (kaynak, alıcı, ileti vb) arasında bir ilişki/etkileşim olduğunu, bu ilişkinin irdelenmesi gerektiğini öne sürerken iletişime dair tüm edimleri de daha geniş bir toplumsallık içerisinde irdelemenin önemine işaret ederler. İkinci okul da diyebileceğimiz bu yaklaşım, anlamların üretilmesinde iletilerin ya da metinlerin insanlarla nasıl etkileşime geçtiğiyle ilgilenir. Gerçekte metinlerin kültürün içindeki rolüne bakar. Anlam üretimiyle daha çok ilgilenir; iletişim ediminde veya anlamların paylaşım sürecinde ortaya çıkan yanlış anlama ve çatışmaları iletişim başarısızlığının mutlak kanıtı olarak görmez. Gönderici ile alıcı arasındaki kültürel farklılıklara daha fazla önem verir; anlaşamama durumunu da farklılıkla açıklar. Bu okul içerisinde, iletişim araştırması metin ve kültür eksenli olarak irdelenir.