Bu dönemdeki önemli bir kazanım, çocukların benmerkezcilikten uzaklaşmasıdır. Yani artık di­ğer insanların kendilerinden farklı düşünüp, farklı şekilde bilgi sahibi olabileceklerini anlayabilirler. Bir hikâyede anlatılan karakterin yerine kendisini koyup, o durumda ne hissedebileceğini tahmin edebilir. Konuşma da benmerkezci değil artık sos­yalleşmiştir. Sosyal konuşma, benmerkezci ko­nuşmanın aksine iletişim amaçlıdır. Benmerkezci konuşmada çocuk için karşıdaki kişi, ne düşündü­ğü, ne söylediği, kendisine cevap vermediği önemli değildir. Buna karşın sosyal konuşmada çocuk bil­gisini karşıya aktarır, soru sorar, cevap bekler, istek­lerini, duygu ve düşüncelerini paylaşmaya çalışır. Bu durum hem bilişsel gelişim hem de dil becerileri açısından oldukça önemlidir.