Sosyal konuşma, dışsal iletişimdir, diğer insanlarla konuşmak için kullanılır (Tipik olarak 2 yaştan itibaren). Kendi kendine konuşma, kendimize yaptığımız sesli konuşmadır (tipik olarak 3 yaştan itibaren) ve zihinsel bir işlevi vardır. Kendi kendine konuşma gitgide silikleşir, duyulmaz hale gelir ve sessiz içsel konuşmaya dönüşür (tipik olarak 7 yaştan itibaren). Vygotsky kendi kendine konuşmanın önemini ilk ortaya koyan psikologtur. Kendi kendine konuşma sosyal ve içsel konuşma arasında bir geçiş noktasıdır ve dil ile düşüncenin birleşerek sözel düşünmeyi oluşturduğu aşamadır. İçsel konuşma çocuğun dikkatini toplamasını, duyularıyla algılamasını, belleğine kaydetmesini ve geri çağırmasını, problem çözerken plan yapıp yürütmesini, kısaca düşünmesini sağlayan bir süreçtir. Kendi kendine konuşma, Piaget’nin monolog kavramı ile örtüşmektedir fakat Vygotsky’nin aksine Piaget monologları amaçsız, sosyal olmayan ve iletişime zarar verici olarak görmektedir.