Medine döneminde Müslümanlar
başlangıçta bir araya toplanıp namaz vaktinin gelmesini beklerlerdi. Bir
müddet, namaz vakitlerinde sokaklarda "Namaz! Namaz!" (es-Salâh, es-
Salâh) şeklinde çağrıda bulunuldu. Ancak Namaz vaktinin geldiğini
duyurmak üzere daha etkili bir ilana ihtiyaç vardı. Bu konuda çeşitli fikirler
ileri sürüldü. Ancak hiçbiri beğenilmedi. Bu sırada sahâbeden Abdullah b.
Zeyd b. Sa'lebe'ye rüyasında ezan öğretilmiş ve o da ertesi gün Hz.
Peygamber'e gelerek durumu anlatmıştı. Hz. Peygamber "Bu sâdık bir
rüyadır" diyerek Bilâl-i Habeşî'ye ezan cümlelerini öğretti.