Hz. Ömer’in, aralarından birini, üç gün içinde halife seçmek üzere görevlendirdiği altı kişilik şûra heyeti, ilk toplantısını onun ölümünden önce (Talha b. Ubeydullah Medine dışında olduğu için) beş kişi olarak yaptı. Ancak onun ikinci bir emriyle toplantı ölümünden sonraya ertelendi. İkinci toplantı da beş kişi olarak başlamıştı. Görüşmelerin ilk safhasında çıkan bazı tartışmalar üzerine, Abdurrahman b. Avf, üyelerden birinin halife adaylığından feragat ederek, en çok istenen üyeyi tesbit edip onu halife seçmek üzere hakemlik yapmasını teklif etti. Diğer dört aday bu teklifi kabul etmeyince, razı oldukları takdirde, kendisinin halife seçilme hakkından vazgeçerek, hakemlik görevini üstlenebileciğini söyledi. Hz. Osman, Zübeyr b. Avvâm ve aynı zamanda Talhâ’ya vekâlet eden Sa‘d b. Ebû Vakkâs, onun hakemliğini kabul edeceklerini açıkladılar. Ancak Hz. Ali, Abdurrahman’ın akrabalık gözetmeyip sadece müslümanların hayrı için çalışacağına dair söz vermesi şartıyla bunu kabul edebileceğini söyledi. Bu şartı kabul ettiğini bildiren Abdurrahman b. Avf, ardından seçeceği halifeye itaat edeceklerine dair üyelerden söz aldı. Daha sonra çalışmalarına başladı. Şûra üyelerinin her biriyle baş başa uzun görüşmeler yaptı. Onlara halife seçilmek isteyip istemediklerini sordu. Halife seçilmedikleri takdirde hangi adayı desteklediklerini öğrendi. Şûra üyeleriyle görüşmekle yetinmedi. Toplantının tertip edildiği, Ebû Talhâ el-Ensârî’nin emrindeki bir grup asker tarafından korunan evden dışarı çıkarak Medine’de bulunan muhâcirler ve ensârın ileri gelenleriyle görüştü. Ayrıca hac dönüşü Medine’ye gelen valiler, kumandanlar, kabile liderleri vb. kamuoyunu temsil eden pek çok kimseyle bir araya geldi ve onların adaylardan hangisini halifeliğe daha uygun gördüklerini öğrenmeye çalıştı. Toplantı yerine dönerek şûra üyeleriyle tekrar tekrar görüştü ve bu çalışmalarını üç gün boyunca, yoğun bir şekilde sürdürdü. Dördüncü günün sabah namazından sonra kararını açıklamak üzere, Mescid-i Nebevî’yi tıklım tıklım dolduran cemaatın huzuruna çıktı. Bu sırada önce Hz. Ali’yi, ardından Hz. Osman’ı çağırıp, ikisinden de halife seçildikleri takdirde, “Allah’ın Kitabı’na ve Resûlü’nün sünnetine uyma; ayrıca önceki iki halifenin siyasetlerini takip etme” hususunda söz vermelerini istedi. Hz. Ali, “gücümün ve bilgimin yettiği kadar, bunu yapmaya çalışırım” şeklinde, şartlı ve çekinceli bir cevap verdi. Ancak Hz. Osman, onun sorusunu, herhangi bir şart ve çekince göstermeden, kesin bir şekilde “evet” diye cevapladı. Bunun üzerine Abdurrahman b. Avf, Hz. Osman’ı halife seçtiğini açıklayıp ona biat etti. Onun ardından Hz. Ali ve mescidde bulunanlar sırayla Hz. Osman’a biat ettiler.