Hiç şüphesiz Türkler tarih boyunca Budizm, Zerdüştlük, Maniheizm,
Mûsevîlik ve Hıristiyanlık gibi inanç sistemlerini benimsemişler, ancak bunların
büyük çoğunluğu Türkler’in inanç ve hayat felsefesine uygun olmadığı için bu
dinlere karşı tepki gösterilmiş ve bu dinlerin Türk’ün karakterine ve ruh yapısına
ters düştüğü açıkça ifade edilmiştir. Halbuki Türkler’in İslâm dinine geçişleri, bazı
tarihçilerin dediği gibi “adeta farkında olmadan” tabiî bir seyir içinde gerçekleşmiştir. Nitekim XII. yüzyılda yaşamış olan Süryanî tarihçi Mikhail “Türk milleti
tek tanrıya inanmakta idi. Araplar’ın da tek Allah’a inanmaları Türkler’in İslâmiyeti
kabul etmelerine sebep olmuştur” diyerek bu gerçeği dile getirmektedir.