Sultan Mahmud’un vefatı sırasında devletin sınırları en geniş şeklini almış olup Afganistan, Türkmenistan, Harizm, Kirman, Horasan, İsfahan, Rey, Hemedân, Yezd, Kazvîn, Kâşân, Mâzenderân, Esterâbâd, Geylan, Hindistan’da; Pathanistân (Peştunistan), Sind, Belûcistan, Doğu ve Batı Pencâb (bugünkü Pakistan’ın tamamı), Racastân, Mâlvâ, Gûcerât, Delhî, Agra, Ud, Allahâbâd (asıl Hindistan) bölgelerini kapsamaktaydı.