Aristoteles’in ne anlamda kullandığı üzerine getirilen yorumları şöyle tasnif edebiliriz:
• Didaktik. Yani tragedya bize kötü örnekleri
göstermek suretiyle aşırı duygulanmaların
yol açtığı eylemlerin sonuçları hakkında ahlaki bir ders vermektedir.
• Etik. Yani sahnede tragedya izlemek iyi bir
ahlaki karakter oluşturmamıza yol açacak
duygusal davranışlara sebep olur.
• Terapötik. Yani tragedya sağlıklı bir biçimde
duygusal boşalmalara imkân tanır. Görüldüğü üzere bu izah tamamen tıbbi bir yorumdan oluşmaktadır.
• Entelektüel. Yani tragedya temsil edilen hadisenin izleyici tarafından sağlıklı bir biçimde
anlaşılmasına imkân tanır. Bu yorumcular
katharsis ile entelektüel arınmanın kastedildiği görüşündedirler.
• Dramatik. Yani tragedya temsil ettiği hadiseleri öyle bir biçimde düzenler ki bu olayların lanetli ya da başka bir biçimde söyleyecek olursak ahlaken iğrenç olduğuna dair
izleyicide var olan duyguları gidermek suretiyle arınma sağlar.