İslam hukukunda bedene yönelik cezalar esastır, hapis cezalarına hemen hiç yer verilmemektedir. İslamiyet’in ilk devirlerinde suçlular için hapishaneler yoktur, sadece suçluların infazı bekledikleri yerler vardır. Cumhuriyet döneminde cezaevlerinin Adalet Bakanlığına bağlanması ile amaç hükümlülerin çalıştırılması ve uslandırılmasına yönelmiştir. 1930 tarihli Hapishane ve Tevkifhanelerin İdaresi Hakkında Kanun’da cezaevlerinde iş yurtlarının oluşturulacağı belirtilmiştir. Tanzimat’ın kabulüyle yürürlüğe giren 1840, 1851 ve 1858 tarihli Ceza Kanunları ile birlikte Osmanlı Devleti’nde de özgürlüğü bağlayıcı cezaların kabul edilmiştir.