Walby,  modern dönemin İngiltere’sindeki toplumsal cinsiyet ilişkilerini çözümlemek için ikili sisteme, yine adı geçen feminist kuramlardan yola çıkarak, bazı eklemelerde bulunur. Ataerkil ilişkilerde ırk, etnisite, coğrafya, sınıf, tarihsellik gibi olguların yaratabileceği farklılıklara dikkat çeken Walby, kapitalist sistemdeki ataerkinin temel olarak ücretli çalışma, ev işleri, devlet, kültür, cinsellik ve şiddet alanlarındaki ilişkiler üzerinden kurulduğunu belirtir. Bu alanlar farklı yollarla birbirlerine eklemlenmekte ve ataerkinin farklı biçimlerini yaratmaktadırlar. Bu biçimler, ev içine ilişkin olan “özel ataerki” ve piyasa-devletin egemen olduğu “kamusal ataerki” olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde -özellikle evli- kadınların yükselen biçimde kapitalist ii kollarında istihdam edilmesi ve kadın haklarının gelişimiyle beraber, gelişmiş Batılı toplumlarda “kamusal ataerki” başat olmaya başlamıştır. Walby’e göre ataerki, tarihsel olarak değişmezliği olan, statik bir yapı sergilemez ve belirli ırk, etnisite, ulus gibi farklılıklar da göz önüne alınarak incelenmelidir. Gruplar arası ilişkiler, inançlar ve sosyal temsiller bağlamında kullanılan kalıp yargı kavramı; bir birey, grup ya da bir topluluk hakkında temellendirilmemiş kanaatlerden oluşur. “Kadınlar duygusaldır”, “Erkekler ağlamaz” vb. kalıp yargılar basitleştirilmiş, yaygın inançlara göre oluşturulan ve söz konusu topluluklardaki farklılıkları dikkate almayan yargılara bir örnektir.