Bir insanın yaşamını minimum düzeyde sürdürebilmesini sağlayacak imkânlardan yoksun olması, yani biyolojik olarak kendisini yeniden üretebilmesi için gerekli kalori ve diğer besin bileşenlerine ulaşamaması mutlak yoksulluk olarak tanımlanır. Bir insanın gelirinin, toplumsal olarak yeniden üretebilmesi için gerekli tüketim ve yaşam düzeyinin, başka ifadeyle o toplumda geçerli minimum tüketim düzeyinin altında kalması ise göreli yoksulluk olarak tanımlanır. Dikkat edilirse, yoksulluk üretim- tüketim ve gelir üzerinden tanımlanmaya ve açıklanmaya çalışılmaktadır. Oysa çalışma ile gelir arasındaki ilişki doğrusal olmadığı gibi; bugün gelinen ekonomik yapıda çalışmak yahut bir işe sahip olmak, yoksulluktan kurtulmak için yeterli değildir. Öznel Yoksulluk: Toplumun kabul edeceği minimum yaşam standardından hareket edilerek yoksulluk çizgisinin belirlenmesidir. Bu belirleme genellikle anketlerle yapılmaktadır.  İnsani yoksulluk, diğeri ise yoksulluğun küreselleşmesi ve neo-liberal politikaların sonuçlarını açıklamak için kullanılan yeni yoksulluk kavramıdır. İnsani yoksulluk kavramı, UNDP tarafından, gelire bağlı olarak belirlenen yoksulluk sınırları yeterli olmadığı için geliştirilmiştir. Buna göre, insanın, insana yaraşır bir hayat sürmesi için sadece temel ihtiyaçlarının karşılanması yeterli değildir. İnsanların temel ihtiyaçlarının yanı sıra sosyal ve kültürel birtakım imkânlara da sahip olması gerekir. Ortalama hayat süresi, kamusal ve özel kaynaklara erişim gibi ölçütlere göre belirlenen insani yoksulluk, bir yandan bir insan hakkı olan gelişme hakkı ile öte yandan yoksunluk ve dışlanma kavramları ile yakından ilişkilidir. Literatürde yoksulluğun pek çok görünümünün “yeni yoksulluk” olarak tanımlanmasına yol açan gelişme, küresel ekonomik koşullarda, yoksullukla işsizlik arasındaki ilişkinin büyük ölçüde ortadan kalkmasıdır. Buna göre, işçi sınıfı burjuvazi karşısında güçsüzdür ve kapitalist sistemin temeli işçinin emeğinin sömürülmesidir. Emek sömürüsü sistemin kendisini yeniden üretmesinin başat aracıdır ve yoksulluk kapitalizmin sürekliliği için zorunludur. Yoksulluğu belirleyen düşük ücretlerdir ve düşük ücretle çalışanlar geniş bir yoksullar kesimini oluşturur.