Ancak sosyal kimlik yaklaşımına sahip sosyal psikologlar milliyetçilik ideolojisinin tek bir tanımı olmadığını, aynı millet içerisindeki bireylerde farklı özelliklerde milliyetçi ideolojilerin olabileceğini belirtmektedirler. Mummendey, Klink ve Brown  milliyetçilik şeklinde tarif edilen ideolojinin milliyetçilik ve vatanseverlik olmak üzere iki farklı şekli olduğunu ileri sürmektedirler. Araştırmacılara göre milliyetçilik, iç grup yanlılığı ve dış grup grup düşmanlığının bir arada görüldüğü bir ideolojidir. Yani milliyetçilik, hem kendi milletini sevme, yüceltme, kendi milletine mensup diğer bireyleri kayırma, hem de başka milletlere ayrımcı ve düşmanca davranmayı meşrulaştıran bir düşünme şekli ve değerler bütünüdür. Öte taraftan vatanseverlikte sadece iç grup yanlılığı bulunmakta, fakat dış grup düşmanlığı görülmemektedir. Vatanseverlik ideolojisine göre bir kişi ülkesini, milletini sevip yüceltebilir ancak başka millete mensup kişilere ayrımcılık uygulamaz ve düşmanlık gütmez. Öte taraftan sosyal kimlik yaklaşımını benimseyen diğer bazı sosyal psikologlar milliyetçilik ve vatanseverlik arasında, iç grup yanlılığı dış grup düşmanlığı temeline dayalı bir ayrım yapılamayacağını, bunun yerine ideolojilerin içeriğine ve sosyal bağlama göre ne anlama geldiğine bakılması gerektiğini iddia etmektedirler (Reicher ve Hopkins).  Bu kuramcılara göre, millet temelinde sosyal kategorizasyon yapmak, yani bireyin kendisini mensup olduğu millet temelinde tanımlaması milliyetçiliği de içinde barındırır. Ancak milliyetçiliğin diğer milletlere karşı düşmanca bir içerik kazanıp kazanmayacağı, o milletler arasındaki tarihi, sosyal, ekonomik ve politik ilişkilerin niteliğiyle, yani sosyal bağlamla şekillenir. Örneğin Amerikan milliyetçiliği Fransızlara karşı düşmanca tutum ve davranışı gerektirmezken, Ruslara karşı düşmanlık beslemeyi gerektirebilir. Böyle bir kavramsallaştırma, milliyetçilikle vatanseverlik arasında ayrım yapmayı da anlamsızlaştırmaktadır.