Faydacı yaklaşım kararların faydasının sonuçlarıyla belirleneceği düşüncesine dayanır.Kararların etik olup olmaması ortaya çıkan sonuçların faydasına bağlı olarak değerlendirilmelidir. Yaklaşım her ne kadar açık ve net bir şekilde etik ve etik dışı arasında ayrım yapılmasını olanaklı kılsa da birçok kararın çok yönlü etki yaratabileceği gerçeğini göz ardı etmektedir. Haklar yaklaşımı ise örgütsel kararlarda temel insan haklarının, örneğin müşterilerin mahremiyet hakkı veya çalışanların güvenli bir ortamda çalışma hakkı gibi hakların ne oranda korunduğuyla ilgilidir. Her ne kadar bireysel hakların korunması arzu edilen bir durum olsa da bu durum grup süreçleri, üretkenliği ve gelişimi açısından zede- leyici olabilir. Adalet kuramı yaklaşımı ise tüm kararların var olan kural ve yasalara uygun olarak alınması gerektiğini savunur. Fakat karar vericilerin her türlü durum için kural belirlemesi esasına dayandığından verimsiz bir ortam yaratması muhtemeldir. Bütünleştirici sosyal sözleşme yaklaşımında ise kararların var olan kültürel, bölgesel ve sektörel davranış normlarıyla uyumlu olması gözetilmektedir. Normların tam olarak anlaşılamadığı durumlarda çatışma doğurma potansiyelinin oldukça yüksek olduğu göz ardı edilmemelidir.