Son on yıllardaki bu tarihsel gelişmeler birkaç cümleyle özetlenmek
istendiğinde denebilir ki, 1960’ların başında meydana gelen iki olay çevreci
bilinçlenmenin ilk tohumlarını atmıştır. Bunlardan biri nükleer denemelerden
sonra anne sütünde strontiyum 90 elementine rastlanması, diğeriyse, DDT
gibi sentetik yapılı tarım ilaçları ve kimyasal maddelerin etkilerinin,
hedefledikleri zararlılarla sınırlı kalmayıp, ekosistemi bir bütün olarak ve
olumsuz yönde etkilediğinin anlaşılmasıydı. Bu olayların sonucunda insanlar,
varlıkların karmaşık ekolojik döngülerle birbirlerine bağlı olduğunu fark
etmeye başladılar. 1980’lerin başında ise art arda gelen yerel çevresel
krizlerin aslında yaklaşmakta olan küresel boyuttaki çevresel krizin belirtileri
olduğu ortaya çıkmaya başladı.