Çevre, bizi kuşatan, canlı-cansız her şey; çevre ahlâkı ise çevre ile
ilişkilerimizi ahlâki açıdan ele alıp düzenlemeye çalışan bir ahlâk dalıdır.
Çevre ahlâkı, bir taraftan betimleyici bir biçimde insanlar ile doğal çevreleri
arasındaki ilişkide tabii denge ve gidişatın korunması ve bu ilişkide zaman
zaman ortaya çıkan sorunların ve nedenlerinin belirlenip çözümlenmesi ile
ilgilenirken, öbür taraftan da değer koyucu bir ahlâk olarak insanların çevre
ile ilişkilerinin ahlâki açıdan en iyi nasıl olması gerektiği ile ilgili kuramlar
ve ilkeler geliştirir, öneriler getirir ve öğütlerde bulunur. Ahlâk,
çevrelerindeki varlıklarla ilişkilerinin insan onuruna yakışır düzeyde erdemli,
sağlıklı ve huzurlu olabilmesi için insanlara yol gösterip rehberlik etmeye ve
onların bu ilişkilerle ilgili ikilemli sorularına zararı, zulmü ve kötülüğü
azaltıcı, buna karşın faydayı, şefkat ve merhameti ve iyiliği artırıcı tarzda
cevaplar vermeye çalışan bir disiplinin ve insanlar arası etkinliğin adıdır.