İslam hukukunun temel kaynağı vahiydir ve bu vahyin genel olarak Kur’an-ı Kerim’de ve Hz. Peygamber’in sünnetinde yer aldığı kabul edilir. Vahiy kaynaklı olması, İslam hukukunun beşer müdahalesine ve katkısına büsbütün kapalı olduğu anlamına gelmez. Çünkü Kur’an ve Sünnet’te insanların karşılaşacağı bütün problemlerin birebir ve ayrıntılı çözümleri yer almaz.