Kur’ân’a göre insan, yaratılmışların en üstünü ve en güzel şekilde yaratılmış olanıdır. Bu kadar özel bir varlığın yaratılmasının derin bir anlamı ve yüce bir amacı olmalıdır. Bu açıdan dinin temel kaynağı olan Kur’ân’a baktığımız zaman insanın başıboş ve amaçsız değil aksine yüce gayeler için yaratılmış olduğunu görürüz (ez-Zâriyât 51/56; el-Kıyâme 75/36; et-Tîn 95/4). Çünkü ona yaratılmışların hiçbirine verilmeyen akıl nimeti verilmiştir. Verilen bu nimet insanı diğer varlıklardan ayrı ve üstün bir konuma çıkarmıştır. Bir taraftan da ona başka varlıklarda olmayan sorumluluklar ve ilâhi emanet yüklemiştir.