Yedinci yüzyılın başlarında, genelde Arap yarımadasının, özelde Hicaz bölgesinin en önemli ekonomik faaliyeti ticaret idi. Taif ve Medine gibi bazı su bulunan bölgelerde sebze ve meyve üretimi; Necd ve Yemame gibi sınırlı birkaç bölgede buğday ekimi yapılmakla beraber, genel olarak bölgenin arazi ve iklim yapısı ziraat ile uğraşmaya pek elverişli değildi. Hayvancılık, deve ve keçi sürüleriyle sınırlı idi. Bu nedenle bölge halkı birtakım ihtiyaçlarının temini için ticarete yönelmişti. Ayrıca Kâbe ve diğer kutsal mekânlara yapılan yolculuklar, bölge ticaretinin pazarları olan panayırların/fuarların gelişmesini sağlayarak bölge ticaretine oldukça önemli katkı sağlamıştır.