Karahanlı ordusunun başında subaşı adı verilen bir komutan bulunurdu. Bu devirde subaşı, orduyu sevk ve idare etmek demekti. Askerler düzenli olarak defterlere yazılır ve genellikle şehirlerin dışında çadırların kurulmasıyla oluşturulan ordugâh-şehirlere yerleştirilirdi. Harp sırasında devlete bağlı boylara haber gönderilerek askerî yardımları istenirdi. Sağ-sol, öncü-artçı birliklerle hareket hâlindeki ordunun güvenliği sağlanırdı. Ayrıca daha ilerilere keşif kolları çıkarılırdı. Savaş sırasında Turan taktiğini (sahte ricat) uygularlardı. Onlu sisteme göre kurulan askerî birliklerin başında subaylar bulunurdu. Ok, yay, kılıç, süngü, balta, hançer, topuz, tulga, zırh, kalkan belli başlı silâhlar arasındaydı. İyi ata binme ve isabetle ok kullanma askere güç ve üstünlük sağlıyordu.