İslâm geleneğinde muhtesib olacak kimsenin çok iyi şekilde seçilmesi konusunda özen gösterilmiştir. Zira onun görev ve yetkileri bunu gerektiriyordu. Dövme, hapsetme gibi cezaları da verebilen bu görevlinin diğer insanlardan ayrılan bazı özelliklerinin bulunması kaçınılmazdı. Bu bakımdan devlet tarafından, çok iyi derecede bilgili, ahlâklı, rüşvete bulaşmamış ve Allah korkusu olan bir kişinin muhtesib olarak seçilmesine diikat ediliyordu. Teşkilâtın başında bulunan muhtesib birçok yardımcı da kullanıyordu. Değişik mesleklere mensup çok dürüst kimseler arasından seçilen bu yardımcılara “ârif”, “emin “gulam”, “avn” “huddam-ı ihtisâb”, “terazicibaşı”, “koloğlanları” gibi isimler verilmektedir.