Chester Barnard “yönetim birliği” ve “işbölümü” ilkesi doğrultusunda çalışmalar yaparak Fayol’un görüşlerine katkıda bulunmuştur. Arnold Tannenbaum, yönetim sürecinin son fonksiyonu olan denetim ile hiyerarşi zinciri arasındaki ilişki üzerinde çalışmalar yaparak Fayol’un görüşlerine katkıda bulunmuştur. Peter F. Drucker, “amaçlara göre yönetim”in öneminden bahsederek Taylor’un görüşlerine katkıda bulunmuştur. Geoffrey Vickers, üzerinde çalışacakları konuların seçiminde yöneticilerin şahsi çıkarları doğrultusunda davranmamaları için herkesin üzerinde görüş birliğine vardığı bir dizi normun (davranış standardının) var olması gerektiğini söyleyerek Taylor’un görüşlerine katkıda bulunmuştur. Amitai Etzioni ise, örgüt üyelerinin “rızasını” elde edebilmenin dayanakları üzerinde çalışmalar yaparak Fayol’un “ekip ruhu” ilkesine katkıda bulunmuştur.