Yahudilik serveti, Tanrının bir lütfu olarak görüyor ve kişinin işindeki başarısını tanrısal bir onay olarak kabul ediyordu. 

Faiz yasağı her üç semavi dinde de vardı ancak, hıristiyanlıkta bu yasağın kalkması Katolik mezhebi sebebiyle olmuştur. 

İş ve çalışma kölelerin ve aşağı sınıfların bir özelliği olarak bilinirdi, bu tutum ticari faaliyetler için de sürdürülmüştür.

O tarihlerde bu tür faaliyetleri para kazanma hırsı, yalan ve dolanla karışmış varsayılır ve barbar tüccarlarla ilişki sonunda medeniyetlerinin bu toplumlardan bulaşacak yolsuzluklarla dejenere edileceği düşünülürdü.

Eski Yunan ve Roma dünyasının yazar ve filozofları işletmecilik ve ticari faaliyetlere iyi gözle bakmazlardı.