Faydacılığın savunucularından Jeremy Bentham (1748-1832) ve John Stuart Mill’dir (1806-1873). Bentham’a göre zevk ve acı, sayı, yoğunluk ve süre olarak farklılaşan duyumlardır. O’na göre zevkler kişiden kişiye değişir. Kimileri entellektüel zevklere sahipken kimileri de basit fiziki ihtiyaçlardan yukarı çıkamayabilirler ama bu hiç de önemli değildir. Önemli olan kişinin en çok ne yapmaktan zevk aldığıdır. John Stuart Mill, Jeremy Bentham’ın zevk ilkesini çok basit bulmuştur. Mill, zekâ ve hayal gücünden kaynaklanan zevkleri fiziksel zevklerden daha üstün tutmuştur. Faydacılık, “eylem faydacılık” ve “kural faydacılık” olarak ikiye ayrılır. Kural faydacılık kuramının en bilinen savunucusu Michigan Üniversitesinden Profesör Richard Brandt’dır.  Immanuel Kant ahlaklılığı kişisel çıkarlardan tamamen ayrı tutan ahlak felsefesinin kurucusudur. Amerikalı felsefecilerden John Rawls ise Kant’ın yaklaşımına dayalı olarak geniş kabul gören bir adalet teorisi geliştirmiştir. Doğru yabıt D’dir.