Yanıt Açıklaması: Deontolojik yaklaşım yani Kantçı görev ahlakının karşısındaki ahlak teorisi sonuçsalcılıktır. Nasıl yaşanması gerektiğine dair ahlak teorileri en azından iki farklı kavramı içermelidir. Birincisi iyi ve kötünün ne olduğuna yönelik bir görüş diğeri de eylemlerimizle neyi gerçekleştirmek istediğimize yönelik görüştür. Örneğin klasik faydacılık teorisi, yaşamın amacının mutluluktan zevk almak olduğunu söyler. Öte yandan doğal hukuk teorisi, yaşamın amacının doğal hukuk ile uyum içinde yaşamak olduğunu belirtir. Burada önemli olan yaşamın amacının özel değil genel ve evrensel bazı özelliklerle açıklanmak istenmesidir. Yukarıda sözü edilen birinci kavrama “değer teorisi” ya da “iyilik teorisi” adı verilir. Ahlak felsefesinde ikinci teoriye de “doğruluk teorisi” denmektedir. Bu sorulardan hareketle ahlak teorilerini sonuçsalcı (teleolojik) ve sonuçsalcı olmayan (deontolojik) şeklinde ikiye ayırmak mümkündür. Sonuçsalcılık açısından bir kişi hangi değerleri benimserse benimsesin bu değerleri ilerletmek ve geliştirmek için çalışmalıdır. Sonuçsalcılar değerlerle kişiler arasındaki ilişkiyi araçsal bir ilişki olarak görürler. Sonuçsalcılık (teleoloji) teorisine göre bir eylem kendi başına iyi ya da kötü değildir. O eylemi iyi ya da kötü yapan eylemin sonuçlarıdır. Örneğin, bir insana acı vermek eğer acı verici eylem tedaviyle sonuçlanıyorsa iyi yaralanmayla sonuçlanıyorsa kötüdür.