Sözleşmeye dayanan etik” işletmeler, müşteriler ve etkilenenler arasındaki sosyal olduğu kadar ekonomik ilişkilerin önemine vurgu yapar. İşletme yöneticileri ve müşteriler arasındaki ilişkiler ve sosyal sözleşmeler, bir “satıcı sorumludur” anlayışına dayanır, “satıcının ya da alıcının dikkat etmesi” değildir. “Minimum etik” standardına göre işletmeler diğerlerini olası zamandan koruma faaliyetleri konusunda taahhüt etmeli ürünü ya da hizmeti üretmemelidir. En azından işletmeler belli standartlara göre satacağı güvenli ürünleri tasarlamalı, üretmeli, dağıtmalı ve satmalıdır. Patricia Werhane tarafından kullanılan “karşılıklı güvene dayanan ilişkiler” kavramı, bir etkilenenin ya da grubun bir diğerinin çıkarını gözeterek davranması anlamına gelen “ güven ve bağlılık” temeline dayanmaktadır. “İşletme iç karar yapısı” ise işletmenin akış şemaları ve politikalarından oluşturulur. İşletme kararları akış şemalarının ve işletme politikalarının karar yapısıyla vücut bulur. “İşletme içi karar yapısı” bireylerin, bireysel hareketlerinin kolektif biçimidir. İşletmeler “toplumun kaynaklarının vekili” gibi bir sosyal role sahiptir. Toplum, kaynaklarını kullanmaları için işletmelere emanet etmesi için işletmeler sadece işletme sahipleri, müşteriler ve sendikanın değil tüm etkilenenlerinin çıkarlarına hizmet etmek zorundadır. Doğru yanıt A’dır.