Sözleşmeye dayalı politikaları altı başlık altında toplamak mümkündür. Politikalar­dan ilki çalışma paylaşımı ve erken emekliliktir. Politikalardan bir diğeri olan işçi devri maliyetlerini he­defleyen politikalardır. Kâr paylaşımı politikası ise çalışanlara ücret yerine kârdan bir pay verilmesinin çalışanların üret­kenliklerinde farklılıklara neden olabileceğini ileri sürmektedir. Çalışanların kâr­dan pay almaları aynı zamanda işyerlerinin ücret maliyetlerini azaltacağından ürün fiyatının düşmesine bu da tüketimin artmasına ve işçilerin reel ücretlerindeki dü­şüşün azalmasına neden olacaktır. Bir diğer politika olan yeni işe alma sübvansiyonları hem işsizlerin is­tihdam olanaklarını arttırmayı hem de işten çıkarılma etkilerini en aza indirmeyi amaçlamaktadır. Sözleşmeye dayalı bir diğer politika olan gelir aktarım politikası­na göre ise katılım belgesi olan işsizleri işe alan işverenlere işsizlik sigortası fonun­dan belirli bir miktar ödeme yapılmakta ve işçilerin istihdam sürelerine göre öde­meler belirli miktarda azaltılmaktadır