Türkiye açısından dış ticaretinin gelişimi iki dönemde açıklanabilir; korumacı dış ticaret politikalarının uydulandığı dönem (1923-1980) ve ihracata dayalı ticaret politikalarının uygulandığı dönem (1980 sonrası). 1923-1929 dönemi Türkiye’nin dış açık verdiği yıllardır. Bunun nedeni ise ticari serbestinin fazla olmasıdır. 1929 yılında ithalat kısıtlaması ile negatif etki telafi edilmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak Türkiye 1940 yılına kadar istisnai yıllar hariç dış ticaret fazlası vermiştir. Bu dönem itibariyle Türkiye’nin ithalattaki artış seviyesi ihracatındaki artıştan çoktur. Türkiye bu konuda ihracatı artırma buna mukabil ithalatı azaltmaya yönelik uygulamalara gitse de başarılı olamamıştır. Çünkü Türkiye’nin üretiminde kendi kaynaklarından mamul, yarı mamul ve ham madde kullanımı düşük ancak, ithal girdi kullanımı fazladır.