Ülkemizde, özellikle 2000’li yıllarda yapılan reformlarda, personel yönetimi anlayışından insan kaynakları yönetimi yaklaşımına geçiş yönünde değişiklikler yapıldığı görülmektedir. Bu geçişin göstergeleri aşağıda özetlenmiştir:
• Kamu hizmetlerinin sunumunda “vatandaş” anlayışındaki değişim,
• Çalışanların bir iç paydaş olarak görülmesi,
• Kamu kurumlarında stratejik plan ve performans programı uygulamasının başlatılması,
• Yönetimde girdi merkezli düşünme yerine sonuç odaklı anlayışların gelişmesi,
• Hizmet içi eğitime daha fazla önem verilmesi,
• Esnek çalışma biçimleri getirilmesi,
• Bazı alanlarda performansa bağlı ücret, memur yerine sözleşmeli personel uygulamalarının yaygınlaştırılması eğilimleri,
• Özellikle yerel yönetimlerde “personel dairesi” veya “personel müdürlüğü” biçiminde olan birimlerin isimlerinin yasal olarak “insan kaynakları dairesi” ya da “insan kaynakları müdürlüğü” ne dönüştürülmesi (Eryılmaz, 2018:328-329). Bu dönüşüm, merkezi yönetim birimlerinde de yaşanmıştır.