Türkiye’de Ülkemizde, özellikle 2000’li yıllarda yapılan reformlarda, personel yönetimi anlayışından insan kaynakları yönetimi yaklaşımına geçiş yönünde değişiklikler yapıldığı görülmektedir. Bu geçişin göstergeleri arasında şunlar söylenebilir: Yönetimde girdi merkezli düşünme yerine sonuç odaklı anlayışların gelişmesi, hizmet içi eğitime daha fazla önem verilmesi, esnek çalışma biçimleri getirilmesi, bazı alanlarda performansa bağlı ücret, memur yerine sözleşmeli personel uygulamalarının yaygınlaştırılması eğilimleri ve çalışanların bir iç paydaş olarak görülmesi.