Planlama, amaçların tanımlanması, politikaların saptanması, bunların gerçekleştirilmesinde izlenecek yöntem ve işlemlerin (stratejilerin) kararlaştırılmasıdır. Örgütleme, belirlenen planları uygulamak için gerekli etkinlikleri gruplandırarak yönetim üniteleri oluşturmak ve bu ünitelerdeki yönetici ve çalışanların görevlerini tanımlamak, aralarındaki ilişkileri düzenlemektir. Kaynakları sağlama ve düzenleme (bütçeleme) ise planların yürütülmesi ve amaçların gerçekleştirilmesi için gerekli personel, sermaye, tesisler ve diğer malzeme ve hizmetleri kullanılmaya hazır biçimde bir araya toplamaktır. Yönlendirme, eldeki kaynakları en uygun yoldan belirlenen amaçlara yöneltebilme güç ve çabasıdır. Koordinasyon, örgütlerdeki iş bölümü, hacim bakımından büyüme ve işleyişin karmaşık bir nitelik göstermesinin ortaya çıkardığı bir sorundur. Koordinasyon, yönetsel yapı içindeki çeşitli eylemlerin bütünleştirilmesi çabasıdır. Denetim ise belirlenen amaçların etkin ve verimli bir şekilde gerçekleşip gerçekleşmediğinin üstler tarafından sürekli olarak izlenmesi ve değerlendirilmesidir.  

Tartışmalar sonucunda hizmet içi eğitimin azaltılması yapılan değişiklikler arasında değildir

5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu, kamu kurumlarını bütçelerine göre sınıflandırmıştır. Buna göre kamu yönetimi örgütüne “Genel Yönetim” denilmiş ve bu başlık altında kamu kurumları, “Merkezî Yönetim”, “Sosyal Güvenlik Kurumları” ve “Mahalli İdareler” olmak üzere üçe ayrılmıştır. Bu bilgilere göre doğru yanıt B seçeneğinde verilmiştir.

İnsan kaynakları yönetimi, örgütlerdeki insan unsuruyla üç açıdan ilgilenir.

İl Genel Meclisi, İl Encümeni ve Vali İl Özel İdaresinin organları olarak kabul edilmektedir.

Türkiye’de Ülkemizde, özellikle 2000’li yıllarda yapılan reformlarda, personel yönetimi anlayışından insan kaynakları yönetimi yaklaşımına geçiş yönünde değişiklikler yapıldığı görülmektedir. Bu geçişin göstergeleri arasında şunlar söylenebilir: Yönetimde girdi merkezli düşünme yerine sonuç odaklı anlayışların gelişmesi, hizmet içi eğitime daha fazla önem verilmesi, esnek çalışma biçimleri getirilmesi, bazı alanlarda performansa bağlı ücret, memur yerine sözleşmeli personel uygulamalarının yaygınlaştırılması eğilimleri ve çalışanların bir iç paydaş olarak görülmesi.

Kariyer: Memurluğun yükselme olanaklarına dayalı bir meslek durumuna getirilmesidir

Kamu Politikalarının Resmi Aktörleri:

• Parlemento
• Hükümet ve Bürokrasi
• Yargı

Kamu politikalarının birbirini takip eden aşamalardan oluştuğunu iddia eden yaklaşıma “süreç modeli” veya “politika döngüsü” adı verilir.

Türkiye’nin kamu yönetimi yapısı, örgütlenme ilkelerine göre, merkezî yönetim ve yerinden yönetim kuruluşları olmak üzere iki ana grupta toplanmaktadır. Merkezî yönetim, ülkedeki temel ve genel hizmetleri yürüten kurum ve kuruluşlardan meydana gelir. Kamu hizmetlerinin hepsini, merkezden yönetim ilkesine göre örgütlemek ve yürütmek mümkün değildir. Yönetimde etkinliği ve verimliliği sağlamak, yönetime katılmayı ve demokratik değerleri geliştirmek, aşırı merkeziyetçiliğin sakıncalarını ortadan kaldırmak, yerel ihtiyaçlara ve sorunlara daha sağlıklı çözükler üretmek gibi nedenler, yerinden yönetim kuruluşlarını, merkezî yönetimden ayrı bir yapıda örgütlenmelerini ve faaliyet yürütmelerini gerekli hale getirmiştir.

Vesayet denetimi, yerinden yönetim kuruluşlarının merkezî yönetim tarafından yasaların öngördüğü sınırlar içinde denetlenmesidir. Yerinden yönetim kuruluşlarının devlet tüzel kişiliğinden ayrı bir tüzel kişilikleri olduğu için özerktirler ve merkezî yönetimin hiyerarşik denetimi dışındadırlar. Bu nedenle, vesayet denetimi, idarenin bütünlüğü ilkesi gereğince, kamu yönetimi örgütlerinin bir bütün olarak uyum içinde çalışmasını sağlamak amacıyla geliştirilmiş bir araçtır. Doğru cevap E’dir.

Birinci grupta Dünya Bankası (WB), Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Uluslararası Para Fonu (IMF), Dünya Sağlık Örgütü “uluslararası kuruluşlar” bulunmaktadır. İkinci grupta Avrupa Birliği (AB), Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT), Kuzey Atlantik Anlaşması Örgütü (NATO) gibi uluslararası birlik ya da organizasyonlar söz konusudur.

Özerklik, yerel yönetimlerin kanunlarca belirlenen sınırlar içinde, yerel nitelikteki işleri, kendi organları eliyle halkın çıkarları doğrultusunda düzenleme ve yönetme hakkı ve imkânıdır. Özerklik, yerel yönetimlerin hem kararlarında serbestlik (idari özerklik) ve hem de gerekli mali kaynaklara sahip olabilme (mali özerklik) imkânını içerir. Ayrıca özerkliğin üçüncü bir unsuru olarak da kendilerine ait personelinin (personel özerkliği) bulunmasıdır. Doğru yanıt C'dir.

Memurlar, “asli devlet memurluğu”na atandıktan sonra en geç bir ay içinde “sadakat yemini” ederler.

Ceza kovuşturmasında özel güvence başta anayasa olmak üzere çeşitli kanunlarla belirlenmiş hakları arasında yer almaktadır.

Cumhurbaşkanı veya bakanlıklara, görevlerinde yardımcı olmak, belli konularda görüş
bildirmek, bir idari işlemin tamamlanmasına katılmak ya da denetimde bulunmak amacıyla
kurulmuş çeşitli birimler bulunmaktadır. Bunların en önemlileri, Milli Güvenlik Kurulu, Danıştay ve Sayıştay’dır. Bunlara Devlet Personel Başkanlığı da dâhil edilebilir. Ayrıca ekonomik ve sosyal politikaların oluşturulmasında Cumhurbaşkanına istişari nitelikte
görüş bildirmek amacıyla Anayasa’da zikredilen Ekonomik ve Sosyal Konseyi, bu kapsamda belirtmek gerekir

Parlamento kamu politikasının resmi aktörleri arasındadır. Diğerleri ise resmi olmayan aktörlerdendir.

Yabancı devletlere Türkiye Cumhuriyetinin temsilcilerini göndermek Cumhurbaşkanının görev ve yetkileri arasında yer almaktadır.

Denetim, örgüt tarafından benimsenen amaçların ya da üstlenilen görevlerin eksiksiz, verimli ve zamanında gerçekleşip gerçekleşmediğinin hiyerarşi içinde ve yaptırımlı biçimde izlenmesidir.

Uygarlık tarihinde sanayi toplumundan sonra üçüncü köklü değişim, bilgisayarların hayatın her alanında yaygın bir şekilde kullanılması ve iletişim teknolojilerindeki hızlı gelişmelerle ortaya çıkmıştır. Bu gelişmeler; bilgi üretimi, iletimi ve işlem kapasitesi üzerinde hızlandırıcı ve geliştirici etki yapmıştır; bazılarının “sanayi ötesi toplum”, bazılarının da “bilgi toplumu” dediği aşamanın doğuşuna kaynaklık etmiştir. Bu toplum aşamasında bilgi, gelişmenin, farklılığın, yeniliğin ve verimliliğin temel dinamiği hâline gelmiştir.