Yanıt Açıklaması: Kelâm ilminin İslâm’ın inanç esaslarını ortaya koymak ve onların müdafaasını yapmak gibi bir gayesi vardır. Bunu yaparken tabiiolarak ilahî bilgiyi dikkate alır. Felsefenin böyle bir gayesi olmadığındanvahyî bilgi onun için delil teşkil etmez. Dolayısıyla ulaştığı neticelerin vahyin prensiplerine uygun olup olmadığı da felsefe için önemli değildir.Bu açıdan değerlendirildiğinde felsefenin kelâmdan çok daha serbest birortamda faaliyet gösterdiği ve felsefenin daha pozitif ve daha aklî neticelere ulaştığı, dinin ise aklı sınırlandırdığı söylenebilir. İlk planda akla yatkın gibi görünen bu durum, konu üzerinde daha derin ve dikkatli düşünüldüğünde gerçekte öyle olmadığı anlaşılır. Kelâm ilmi ile felsefe, konuları itibariyle sıkı bir münasebet içindedirler.Çünkü her ikisi de başlangıcı ve sonucu itibariyle varlığı, onun mahiyetini,nedenini ve niçinini araştırırlar. Ancak, bu iki ilim, metotları itibariylefarklılık arz ederler. Gerek kelâm ilmi gerekse felsefe bir bilgi kaynağı olarak akla ve aklî ilkelere önem verirler. Fakat felsefe, meselelere çözüm bulmaya çalışırken sadece akla dayanır. Halbuki kelâm ilmi, akla dayandığı gibi nakli yani vahiy yoluyla bize ulaştırılmış olan ilahî bilgiyi de önemli bir bilgi kaynağı olarak kabul eder ve ele aldığı konuları her iki bilgi kaynağından hareketle izah ve ispata çalışır. Felsefenin yöntemi ise böyle değildir. Filozofun düşünce sistemi salt akla dayanır. Akıl, filozofu nereye kadar götürür ve hangi sonuca ulaştırırsa onu kabul eder. Kelâm ilmi ise ulaştığı neticelerin ilâhî bilgi ile örtüşüp örtüşmediğine ve dinin temel ilke ve değerlerine uygun olup olmadığına dikkat eder. Böylece felsefenin tek bilgi kaynağına nisbetle Kelam ilmi iki ayrı bilgi kaynağınına sahiptir. Bu bağlamda değerlendirildiğinde "III. seçenekte yer alan Felsefe kelâmdan çok daha serbest bir ortamda faaliyet gösterdiği ve din aklı sınırlandırdığı için felsefe daha pozitif ve daha aklî neticelere ulaşmaktadır" ifadesi doğru olarak kabul edilemez.